ΠΡΟΣΦΟΡΑ : -20%

2035. Ο Γ΄ Παγκόσμιος πόλεμος σάρωσε την ανθρωπότητα. Ο πλανήτης ερήμωσε. Οι μεγαλουπόλεις έγιναν στάχτη. Οι σιδηροδρομικές γραμμές πλέον σκουριάζουν. Οι δορυφόροι περιφέρονται ολομόναχοι στην τροχιά τους. Επέζησαν μονάχα όσοι, μόλις άκουσαν τις σειρήνες συναγερμού, πρόλαβαν να τρέξουν ως τις πύλες του μετρό της Μόσχας.

Εκεί, σε βάθος δεκάδων μέτρων, μέσα σε σήραγγες και σε σταθμούς, οι άνθρωποι περιμένουν το τέλος του κόσμου, έχοντας δημιουργήσει στη θέση του έναν καινούργιο μικρόκοσμο. Γαντζώνονται στη ζωή με όλες τους τις δυνάμεις και αρνούνται να παραδοθούν στη μοίρα τους. Ονειρεύονται να επιστρέψουν κάποτε στην επιφάνεια της γης, όταν θα έχει πέσει το επίπεδο της ραδιενέργειας από τους πυρηνικούς βομβαρδισμούς. Και δεν εγκαταλείπουν την ιδέα να βρουν κι άλλους επιζώντες...

Το METRO 2035 συνεχίζει και ολοκληρώνει την συναρπαστική ιστορία του Αρτιόμ, του εμβληματικού ήρωα που γνωρίσαμε από τα δύο πρώτα μέρη της μυθιστορηματικής τριλογίας του Ντμίτρι Γκλουχόφσκι. Εκατομμύρια αναγνώστες περίμεναν για χρόνια αυτό το βιβλίο. Διαβάζεται όμως και αυτόνομα, ο καθένας μπορεί να ξεκινήσει απ' αυτό τη μύησή του στη σάγκα που κατέκτησε τη Ρωσία και τον κόσμο ολόκληρο.

σελ. 512

18 Ιουνίου 2018

Ο Ντμίτρι Αλεξέγιεβιτς Γκλουχόφσκι γεννήθηκε το 1979 στη Ρωσία. Δούλεψε για αρκετά χρόνια ως δημοσιογράφος-ανταποκριτής στο Ισραήλ, στη Γερμανία και στη Γαλλία. Μιλάει πέντε γλώσσες. Το μυθιστόρημά του Μετρό 2033 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2005 και επανεκδόθηκε το 2007. Την ίδια χρονιά έλαβε το βραβείο Eurocon 2007. Προτού εκδοθεί, κεφάλαιά του είχαν δημοσιευθεί στο Internet και σε αρκετές διαδικτυακές βιβλιοθήκες. Καθώς τα κεφάλαια του βιβλίου δημοσιεύονταν στο Internet, οι αναγνώστες των ιστοσελίδων αυξάνονταν συνεχώς και μάλιστα πολλοί από αυτούς άρχισαν να διεκδικούν συμμετοχή στη διαμόρφωσή του.

«Δεν έχω πείρα εργάτη του μετρό, δεν υπηρέτησα στο στρατό, δεν έχτισα σπίτια, δεν είμαι οικονομολόγος, έτσι λοιπόν είχα στο κείμενό μου κάποια λάθη και ανακρίβειες», λέει ο ίδιος ο συγγραφέας. «Ακριβώς όμως επειδή το βιβλίο δημοσιευόταν κατά κεφάλαια και γύρω του είχε σχηματιστεί μια ολόκληρη κοινότητα, κατάφερα να “παρακολουθώ” την αντίδραση των ανθρώπων. Διευκρινίστηκε λοιπόν ότι μεταξύ των αναγνωστών μου υπήρχαν εργάτες του μετρό, μηχανοδηγοί, στρατιωτικοί, μέλη των ειδικών δυνάμεων που είχαν πολεμήσει στην Τσετσενία... Κι αυτοί διόρθωναν τα λάθη μου και έκαναν προγνώσεις».

Ο συγγραφέας έκανε τους αναγνώστες του συμμέτοχους στην πλοκή και στον κόσμο του βιβλίου. Αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις αυτών που το διάβασαν, θεωρούν το μεταπυρηνικό μετρό μια ολόκληρη εναλλακτική πραγματικότητα, κάτι ανάλογο με τον κόσμο του Τόλκιν, και πολλοί θα ήταν μετά χαράς πρόθυμοι να εγκατασταθούν σ’ αυτή.

Την εποχή της δημοσίευσης του βιβλίου στο Internet, πάνω από διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι επισκέφθηκαν το Μετρό 2033. Εκτός αυτού, το κείμενο κυκλοφορούσε σε μεγάλες διαδικτυακές βιβλιοθήκες και οι πιο φανατικοί οπαδοί της φανταστικής αντιουτοπίας τύπωναν το κείμενο και το αντάλλασσαν με φίλους τους.